Robinson Khoury (1995, Frankrijk) is trombonist/componist, hij volgde een opleiding aan het Conservatoire Réginaux in Lyon alwaar hij zijn masters behaalde. Zijn eerste album “Frame of mind” verscheen in 2019, hij veroverde al veel prijzen, speelt in Le Sacre du Tympan van Fred Pallem, de Umlaut Big Band en met Natascha Atlas en Ibrahim Maalouf en nog veel meer groepen. Hij is momenteel lid van het prestigieuze Metropool Orkest uit Nederland. Hij is ook docent trombone aan het Koninklijk Conservatorium Den Haag in Nederland.

“Broken Lines” is zijn tweede album, de composities hiervan zijn geïnspireerd op diverse schilderstijlen zoals het kubisme, minimalisme en kortom de abstracte kunst. Dat wordt onmiddellijk duidelijk in de bijlage van de cd die bestaat uit een aantal kaartjes waarin fragmenten van afbeeldingen van kunstenaars als Kandinsky, Mondriaan en Georgia O’Keefe. Behalve Khoury als componist en trombonist zijn er nog te horen Pierre Tereygeol op gitaar, Mark Priore op piano , Étienne Renard op contrabas en Élie Martin-Charrière op slagwerk. De meesten zijn ook vocaal te horen, hetgeen helaas geen succes is.

Bij het beluisteren van dit album valt onmiddellijk op dat Khoury een geweldenaar is op de trombone, het is virtuoos wat een arsenaal aan klanken hij voortbrengt op dit toch niet gemakkelijke instrument. In “Emptyness Monochrome” leidt hij het nummer in met een lange solo waarin hij zijn klasse ten toon spreidt. Helaas meent hij ook te moeten zingen zoals in “Breaking the Lines” en dat is in mijn oren geen succes, hij is geen Chet Baker en dat hoeft ook niet, maar de meligheid die hij hier laat horen staat wel in schril contrast met zijn spel op de trombone.

Aangename smaakvolle muziek totdat er woordloos wordt mee geneuried (“Casaya”) of temerig wordt gezongen door Khoury in het eerder genoemde “Breaking the lines”. Jammer, het had een topalbum kunnen zijn, een volgende keer graag geen vocale bijdragen monsieur Khoury.

Jan van Leersum.